به لطف تنظیمکنندهها و نهنگها، فاجعهای برای گروه ارز دیجیتال رخ میدهد
موج کریپتوکارنسی در حال جاری شدن است و به نظر می رسد بیشتر و بیشتر شبیه گروه ارزهای دیجیتال (DCG) ضعیف بوده است. اما بیایید واضح بگوییم: سرایت فعلی کریپتو شکست کریپتو به عنوان یک فناوری یا سرمایه گذاری بلندمدت نیست. مشکل DCG یکی از خرابیها توسط رگولاتورها و دروازهبانان است.
از زمان آغاز به کار خود در سال 2013، Grayscale Bitcoin Trust (GBTC) DCG، بزرگترین تراست بیت کوین (BTC) در جهان، به سرمایه گذاران این امکان را داده است که نرخ بهره بالایی – بالای 8٪ – را به سادگی با خرید ارز دیجیتال و وام دادن به آن به دست آورند. سپرده گذاری آن با DCG
از بسیاری جهات، این شرکت خدمات بزرگی را به صنعت کریپتو انجام داد: سرمایهگذاری در ارزهای دیجیتال را برای سرمایهگذاران مبتدی و خردهفروش قابل درک و سودآور کرد. و در طول روند صعودی بازار کریپتو، همه چیز خوب به نظر میرسید و کاربرانی که سود پیشرو در بازار را دریافت میکردند.
اما زمانی که چرخه بازار تغییر کرد، مشکل در انتهای دیگر قیف سرمایه گذاری – روشی که DCG از سپرده های کاربران اهرم می کند – آشکارتر شد. در حالی که به همه سوالات پاسخ داده نشده است، ایده کلی این است که نهادهای DCG سپرده های کاربران را به اشخاص ثالث، مانند Three Arrows Capital و FTX وام می دهند و ارزهای رمزنگاری نشده ثبت نشده را به عنوان وثیقه می پذیرند.
مربوط: داستان من از گفتن به SEC “من به شما گفتم” در FTX
پس از آن دومینوها به سرعت سقوط کردند. اشخاص ثالث از بین رفتند. کریپتو مورد استفاده به عنوان وثیقه غیر نقد شد. و DCG مجبور شد بیش از یک میلیارد دلار تماس های سرمایه ای برقرار کند – همان ارزش توکن FTT FTX که DCG برای حمایت از وام FTX پذیرفت.
DCG در حال حاضر به دنبال تسهیلات اعتباری برای پوشش بدهی های خود است، با چشم انداز ورشکستگی فصل 11 در صورت شکست. این شرکت سرمایه گذاری خطرپذیر ظاهرا طعمه یکی از قدیمی ترین دام های سرمایه گذاری شد: اهرم. اساساً بدون اینکه شبیه آن باشد، به عنوان یک صندوق تامینی عمل میکرد، و بدون انجام بررسیهای لازم به شرکتها سرمایه وام میداد و ارزهای رمزنگاری شده «گرم» را به عنوان وثیقه میپذیرفت. کاربران در حالی که یک کیسه خالی در دست دارند رها شده اند.
در دنیای غیر رمزنگاری، مقرراتی برای جلوگیری از این مشکل تنظیم شده است. اگرچه کامل نیست، اما مقررات، مجموعهای از اسناد مالی، بیانیههای حقوقی و افشای اطلاعات را برای سرمایهگذاری الزامی میکند – از خرید سهام و عرضههای عمومی اولیه گرفته تا تامین مالی جمعی. برخی از سرمایهگذاریها یا آنقدر فنی هستند یا آنقدر خطرناک هستند که تنظیمکنندهها آنها را به سرمایهگذارانی که ثبت نام کردهاند محدود کردهاند.
اوم چه چیزی را از دست دادم؟ آیا ما فقط نگفتیم که روز قبل 500 میلیون دلار بود؟ https://t.co/14FkXfiiyy
— آدام کوکران (adamscochran.eth) (@adamscochran) 25 نوامبر 2022
اما نه در کریپتو. شرکت هایی مانند سلسیوس و FTX اصولاً استانداردهای حسابداری را حفظ کردند و از صفحات گسترده و واتس اپ برای مدیریت (سو) مدیریت مالی شرکت خود و گمراه کردن سرمایه گذاران استفاده کردند. Grayscale با استناد به “نگرانی های امنیتی” حتی از باز کردن کتاب های خود خودداری کرده است.
رهبران کریپتو که توئیتهای «همه چیز خوب است» یا «به ما اعتماد کنید» منتشر میکنند، یک سیستم پاسخگویی نیست. کریپتو باید رشد کند.
اولاً، اگر خدمات نگهداری بخواهند سپرده بپذیرند، نرخ بهره بپردازند و وام بدهند، به عنوان بانک عمل می کنند. رگولاتورها باید این شرکت ها را به عنوان بانک تنظیم کنند، از جمله صدور مجوز، ایجاد الزامات سرمایه، اجباری کردن حسابرسی های مالی عمومی و هر چیز دیگری که سایر موسسات مالی ملزم به انجام آن هستند.
ثانیاً، شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر باید بررسی مناسبی را در مورد شرکتها و ارزهای دیجیتال انجام دهند. موسسات و سرمایه گذاران خرد به طور یکسان – و حتی روزنامه نگاران – به عنوان دروازه بان به VC ها روی می آورند. آنها جریان سرمایه گذاری را نشانه ای از مشروعیت می دانند. VCها پول و نفوذ زیادی دارند که نمی توانند کلاهبرداری های اساسی، کلاهبرداران و طرح های پونزی را شناسایی کنند.
خوشبختانه، ارز دیجیتال برای از بین بردن این مشکلات ایجاد شد. افراد به بانکهای وال استریت یا دولت اعتماد نداشتند که آنها را درست انجام دهند. سرمایه گذاران می خواستند امور مالی خود را کنترل کنند. آنها می خواستند واسطه های گران قیمت را حذف کنند. آنها خواهان وام و استقراض مستقیم، ارزان و همتا به همتا بودند.
به همین دلیل است که برای آینده کریپتو، کاربران باید به جای سرمایهگذاری متمرکز که توسط دیگران مدیریت میشوند، روی محصولات DeFi سرمایهگذاری کنند. این محصولات به کاربران کنترل میدهند که به موجب آن میتوانند وجوه خود را به صورت محلی حفظ کنند. این نهتنها کار بانکی را از بین میبرد، بلکه تهدیدهای سرایت صنعت را محدود میکند.
مربوط: FTX ارزش استفاده از پلتفرم های DeFi را به جای دروازه بان ها نشان داد
بلاک چین یک فناوری باز، شفاف و تغییرناپذیر است. سرمایه گذاران به جای اعتماد به سران سخنگو، می توانند نقدینگی یک شرکت، دارایی های آن و نحوه تخصیص آنها را ببینند.
DeFi همچنین واسطه های انسانی را از سیستم حذف می کند. علاوه بر این، اگر نهادها بخواهند خود را بیش از حد اهرم کنند، تنها تحت قوانین سختگیرانه یک قرارداد هوشمند خودکار می توانند این کار را انجام دهند. زمانی که وام سررسید میشود، قرارداد بهطور خودکار کاربر را منحل میکند و مانع از آن میشود که واحد تجاری کل صنعت را از بین ببرد.
منتقدان کریپتو متوجه خواهند شد که انفجار احتمالی DCG شکست دیگری از یک صنعت ناپایدار است. اما آنها این واقعیت را نادیده میگیرند که مشکلات بخش مالی سنتی – از بررسی ضعیف تا سرمایهگذاریهای بیش از حد اهرمی – علت اصلی چالشهایی است که امروزه کریپتو با آن مواجه است، نه خود کریپتو.
برخی نیز ممکن است شکایت کنند که DeFi در نهایت غیرقابل کنترل است. اما طراحی باز و شفاف آن دقیقاً به همین دلیل است که به اندازه کافی انعطاف پذیر است تا کل صنعت مالی را برای بهتر شدن تکان دهد.
جزر و مد ممکن است حداقل در حال حاضر در حال جاری شدن باشد. اما سرمایهگذاریهای هوشمندانه در امور مالی غیرمتمرکز امروز به این معنی است که ما میتوانیم بلافاصله پس از آمدن تورنت بعدی – و این بار با لباس شنا – دوباره وارد آن شویم.
گیورگی خزرادزه مدیر عامل و یکی از بنیانگذاران Aurox، یک شرکت پیشرو توسعه نرم افزار DeFi است. او در تگزاس تک برای مدرک علوم کامپیوتر تحصیل کرد.
این مقاله برای اهداف اطلاعاتی عمومی است و در نظر گرفته نشده است و نباید به عنوان مشاوره حقوقی یا سرمایه گذاری در نظر گرفته شود. دیدگاه ها، افکار و نظرات بیان شده در اینجا به تنهایی متعلق به نویسنده است و لزوماً منعکس کننده یا نماینده دیدگاه ها و نظرات Cointelegraph نیست.