امین ایالات متحده ادعاهای 5 میلیون دلاری طرفین در پرونده ورشکستگی درجه سانتیگراد را به چالش می کشد

امین ایالات متحده در پرونده ورشکستگی سلسیوس اعتراضاتی را علیه ادعاهای چندین طرف مبنی بر “مشارکت قابل توجه” خود در روند ورشکستگی شبکه سلسیوس و شرکت های وابسته به آن مطرح کرده است.

سفر ورشکستگی شبکه سلسیوس در جولای 2022 آغاز شد، زمانی که درخواست حفاظت از فصل 11 را ارائه کرد، اقدامی که بعداً توسط شرکت‌های وابسته به آن دنبال شد. یک پیشرفت کلیدی، ادغام قابل توجه املاک Celsius Network Limited و Celsius Network LLC بود. این ادغام با در نظر گرفتن اشخاص حقوقی جداگانه به عنوان یکی برای پرونده ورشکستگی، رسیدگی را ساده می کند.

به گفته متولی، ادعاهای مطرح شده توسط یازده متقاضی وضعیت هزینه های اداری، بر اساس ادعای مشارکت قابل توجه آنها در پرونده، فاقد وجاهت است. این مطالبات، عمدتاً مربوط به حق‌الزحمه و هزینه‌های حرفه‌ای، خود خدمت تلقی می‌شوند و به نفع کل بدنه طلبکار نیستند.

این متقاضیان، متشکل از پنج گروه موقت و شش حزب منفرد، مجموعاً ادعا می‌کنند که اقدامات آنها به طور قابل‌توجهی به روند ورشکستگی کمک کرده است و ادعای خود را برای حدود 5 میلیون دلار هزینه، از جمله هزینه‌های حرفه‌ای، توجیه می‌کند.

با این حال، متولی ایالات متحده در برابر این ادعاها موضع قاطعانه ای اتخاذ کرده است. متولی استدلال می کند که اقدامات این متقاضیان اساساً در جهت منافع شخصی بوده و هیچ منفعت قابل توجهی برای گروه بستانکار گسترده تر نداشته است. دلیل این ایراد این است که بسیاری، اگر نگوییم همه، خدماتی که توسط این متقاضیان به‌عنوان کمک‌های قابل توجه ادعا می‌شوند، یا تکراری از تلاش‌های کمیته رسمی بستانکاران بدون وثیقه بوده یا اقداماتی بوده‌اند که بدهکاران قبلاً انجام داده‌اند.

تفکیک ادعاهای متقاضیان اعتراض شده توسط متولی ایالات متحده.

ادعاهای متقاضیان شامل هزینه‌های سواری Amtrak، Ubers، وعده‌های غذایی و هتل‌ها می‌شد که یکی از آنها مجموعاً 2,108.49 دلار بود، که امین استدلال می‌کند که فاقد توجیه روشن برای بازپرداخت تحت بند مشارکت قابل توجه است. متولی خاطرنشان کرد که درخواست سود موقت، که مدعی در آن مشارکت داشته است، ضرورت یا ماهیت مشارکت در میانجیگری یا پرونده ورشکستگی را مشخص نکرده است.

درخواست‌های یک مدعی دیگر شامل تا سقف 1000 دلار برای هزینه‌های آتی، مجموعاً 2000 دلار در منابع دارایی برای هزینه‌های آتی “ناشناخته” و غیرمستند بدون بررسی یا دستور دادگاه بیشتر بود. در این اعتراض اشاره شد که بخش 503 (ب) امداد احتمالی را مجاز نمی‌داند و هزینه‌هایی مانند هزینه‌های اقلام داروخانه (دئودورانت، نعناع تنفس) و سفرهای Uber به دادگاه غیرقابل جبران تلقی می‌شوند.

درخواست‌های بیشتر به دنبال دریافت هزینه‌هایی بودند که در مجموع حدود 437065.38 دلار برای تاریخ‌هایی که از طریق ثبت درخواست‌ها شروع به پیش‌خوانی می‌کنند، دریافت کردند. آنها همچنین به دنبال بازپرداخت جداگانه از طریق برنامه Earn Ad Hoc بودند. در اعتراض بیان شد که آنها همچنین مستحق هزینه های بخش 503 (ب) نیستند.

علاوه بر این، برنامه های کاربردی Ad Hoc به تنهایی به دنبال هزینه هایی در حدود 2.35 میلیون دلار و هزینه های حدود 18581 دلار هستند. متولی تاکید کرد که اقدامات و مواضع اتخاذ شده توسط این گروه‌های موقت نه تنها تکراری و غیرضروری است، بلکه هیچ سود قابل اثباتی برای اموال بدهکاران و طلبکاران به همراه نداشته است.

BNK To The Future به عنوان بخشی از توافق خود با بدهکاران و کمیته به دنبال بازپرداخت هزینه ها و هزینه های معقول و مستند از جیب خود بود. درخواست پرداخت هزینه ها و هزینه های قانونی مربوط به مذاکره و اجرای قرارداد با هر گونه پرداخت مشروط به تایید دادگاه ورشکستگی بود.

ظاهراً یکی از اعضای گروه همچنین بدون حکم دادگاه یا بررسی جزئیات هزینه، 50000 دلار اضافی به عنوان هزینه ها و هزینه ها تا تاریخ اجرایی شدن آن درخواست کرده است. این اعتراض به فقدان قانون مورد حمایت یا مبنایی برای این درخواست اشاره کرد و تاکید کرد که بخش (ب) (4) بخش 503 اجازه معافیت آینده‌نگر را نمی‌دهد.

در این پرونده درخواست‌های اضافی از سوی متقاضیان برای رساندن کل مبلغ به 5 میلیون دلار ذکر شده فهرست شده است. نمونه هایی از برخی از ادعاهای مورد سوال در تصویر زیر نشان داده شده است:

این مخالفت‌های متولی ایالات متحده، توازن پیچیده‌ای را در رسیدگی‌های ورشکستگی، بین تصدیق تلاش‌های فردی و اطمینان از اینکه چنین شناسایی‌هایی به نفع جمعی همه طلبکاران است، آشکار می‌کند.

CryptoSlate با برخی از متقاضیان برای اظهار نظر تماس گرفته است اما تا زمان انتشار پاسخی دریافت نکرده است.