مدل «چسب و کمک پردازنده» ویتالیک بوترین می‌تواند محاسبات مدرن را تغییر دهد
ویتالیک بوترین، یکی از بنیانگذاران اتریوم، خواستار پذیرش گسترده یک مدل محاسباتی جدید به نام “معماری چسب و پردازشگر مشترک” شد که به اعتقاد او کارایی و امنیت را در فناوری مدرن به طور چشمگیری افزایش می دهد.
بوترین در یک پست وبلاگی در 2 سپتامبر توضیح داد که چگونه این معماری می تواند محاسبات را در زمینه های مختلف از جمله بلاک چین، هوش مصنوعی (AI) و رمزنگاری تغییر شکل دهد.
معماری چسب و پردازنده کمکی، همانطور که بوترین توضیح داده است، وظایف محاسباتی را به دو دسته تقسیم می کند – یک جزء “چسب” انعطاف پذیر و همه منظوره و “هم پردازشگرهای تخصصی” بسیار کارآمد.
این تقسیم‌بندی اجازه می‌دهد تا عملیات روتین در محیط‌های سازگار مدیریت شوند، در حالی که وظایف فشرده‌تر به سخت‌افزار اختصاصی بارگذاری می‌شوند و عملکرد کلی را بهینه می‌کنند.
تاثیر بر بلاک چین و هوش مصنوعی
بوترین ماشین مجازی اتریوم (EVM) را به عنوان یک نمونه کلیدی که در آن این معماری می تواند به ویژه سودمند باشد، برجسته کرد.
او توضیح داد که در تراکنش‌های اتریوم، بخش قابل‌توجهی از هزینه محاسباتی مربوط به عملیات ساختاری مانند ذخیره‌سازی و رمزنگاری است که به‌طور کارآمدتری توسط ماژول‌های تخصصی مدیریت می‌شوند. این به EVM اجازه می دهد تا تطبیق پذیری خود را حفظ کند و در عین حال کارایی را به حداکثر برساند.
در همین حال، بوترین اشاره کرد که وقتی صحبت از هوش مصنوعی به میان می‌آید، منطق تجاری سطح بالا اغلب به زبان‌های آهسته‌تر و انعطاف‌پذیری مانند پایتون نوشته می‌شود، در حالی که اکثر محاسبات توسط کدهای بهینه‌سازی شده در حال اجرا بر روی GPU یا ASICهای تخصصی مدیریت می‌شود. این رویکرد پردازش کارآمد مدل‌های پیچیده و مجموعه داده‌های بزرگ را در عین حفظ یک محیط برنامه‌نویسی کاربرپسند تضمین می‌کند.
توصیه بوترین فراتر از بلاک چین و هوش مصنوعی به رمزنگاری گسترش یافت، جایی که او پتانسیل زیادی برای مدل چسب و پردازنده کمکی می بیند. او پیشنهاد کرد که با تقسیم محاسبات بین منطق عمومی کسب و کار و ماژول های تخصصی، توسعه دهندگان می توانند عملکرد را بدون به خطر انداختن انعطاف پذیری و امنیت فرآیندهای رمزنگاری بهینه کنند.
امنیت و مانع پایین تر برای ورود
بنیانگذار اتریوم همچنین بر پتانسیل این مدل برای بهبود امنیت در سخت افزارهای منبع باز مانند تراشه های RISC-V تاکید کرد. در حالی که ممکن است این تراشه‌ها نسبت به تراشه‌های اختصاصی کارایی کمتری داشته باشند، اما همچنان می‌توانند با استفاده از ASICهای تخصصی برای کارهای فشرده، کارایی بالایی داشته باشند و در نتیجه امنیت و کارایی کلی سیستم را افزایش دهند.
فراخوان بوترین برای پذیرش معماری چسب و پردازنده کمکی تغییر قابل توجهی را در نحوه رویکرد محاسبات مدرن نشان می دهد. با بهینه سازی اجزای مختلف سیستم برای نقش های خاص آنها – کارایی برای پردازنده های مشترک و عمومیت و امنیت برای اجزای چسب – این مدل مسیر جدیدی را برای نوآوری در فناوری ارائه می دهد.
همانطور که این معماری جذابیت بیشتری پیدا می کند، انتظار می رود موانع ورود بازیگران کوچکتر فناوری را کاهش دهد، همکاری را تقویت کند و منجر به راه حل های محاسباتی کارآمد، ایمن و مقیاس پذیر شود. با تأیید بوترین، معماری چسب و پردازنده کمکی آماده تبدیل شدن به یک مدل اساسی در دوره بعدی محاسبات است.