چگونه فیات بر روابط خانواده تأثیر می گذارد
این یک سرمقاله نظری توسط پالوما دلا هوز، روان درمانگر و روانشناس دارای مجوز با تمرکز بر رابطه جنسی و زوج درمانی است.
“دولت به شما اهمیت می دهد” افسانه ای است که امروزه بسیاری از مردم آن را باور می کنند.
وقتی شروع به پایین رفتن از سوراخ خرگوش بیت کوین کردم، در مورد تکامل پول با خبر شدم و با تعجب متوجه شدم که اکنون اولین بار در تاریخ است که پول صرفاً توسط “دولت” کنترل می شود.
به جرات می توانم بگویم که اکثر مردم از اینکه استاندارد فیات چیست، بی اطلاع هستند، چه رسد به پیامدهای اغلب کشنده آن بر خانواده و خود تکامل جامعه بشری.
همیشه این احساس را داشتم که در جامعه مشکلی وجود دارد. البته همه چیز به هم مرتبط است، اما برای کشف علت چیزی که همه چیز را خراب می کند، فقط ذهنم را منفجر کردم.
نسل‌هایی از مردم در قرن گذشته، به‌ویژه جدیدترین آنها، گرفتار چیزی هستند که من شخصا آن را «رفتارهای فیات» می‌نامم. بیشتر آنها در یک ناهماهنگی زندگی غوطه ور هستند و راه خروج به اندازه خروج از پیچ و خم پیچیده به نظر می رسد. چنین هدر دادن پتانسیل انسانی.
این مقاله نتیجه تجربه شخصی من به عنوان یک روانشناس در بیشتر دهه آخر زندگی ام است، در کنار کشف جدیدتر من از بیت کوین، استاندارد فیات (با تشکر از شما Saifedean) و هر آنچه که مستلزم آن است.
من نظرات خود را در مورد اینکه چرا معتقدم استاندارد فیات بر خانواده، زوج ها و جنسیت از منظر شخصی، زنانه و حرفه ای تأثیر می گذارد، به اشتراک می گذارم.
1. جوانان به دلیل فشارهای تورمی انگیزه کمتری برای ازدواج و تشکیل خانواده دارند.
یادم می آید وقتی بزرگ شدم به صحبت های پدر و مادرم درباره اینکه همه چیز همیشه گران بود گوش می دادم. این نه تنها از جانب افرادی با ریشه های متواضع در جایی که من بزرگ شدم، بلکه از افراد ثروتمندی که با آنها روبرو شده بودم، ناشی شد.
وقتی فقط چهار ساله بودم و از من می‌پرسیدند که در بزرگسالی می‌خواهم چه کار کنم، همیشه پاسخ می‌دادم: «می‌خواهم مادر شوم». این فکر با بزرگتر شدن من تغییر کرد و به موجب فرهنگ مدرن به توسعه “حرفه” رسیدم. من شروع کردم به دیدن مسابقه موش که همه ما در دام آن هستیم.
من می دانم که بسیاری از شما می توانید ارتباط برقرار کنید. امروزه به طور خاص، به نظر می رسد که هزینه های زندگی هر هفته افزایش می یابد. چگونه می توان برای تشکیل خانواده انگیزه داشت؟ در واقع، من جوانان بیشتری را می بینم که ترجیح می دهند برای مدت زمان فزاینده ای در خانه با والدین خود بمانند. این طبیعی نیست. آنها به جای بزرگسال شدن، کودک می مانند – هرچند بیش از حد رشد کرده اند.
اصول غلط کینزی اقتصاد بیان می کند که به تعویق انداختن مصرف فعلی با صرفه جویی، کارگران را بیکار می کند و باعث توقف تولید اقتصادی می شود.
با این حال، صد سال پیش، اکثر مردم هزینه مسکن، تحصیل یا ازدواج خود را با کار یا پس انداز انباشته پرداخت می کردند – و دنیا متوقف نشد. برعکس، شکوفا شد و اساس ثروت و سرمایه ای را تشکیل داد که امروز در حال فرسایش هستیم.
وقتی با نسل‌های گذشته و در واقع هزاران تکامل مقایسه می‌شود، متوجه می‌شویم که جامعه مدرن کمتر احتمال دارد روی خانواده سرمایه‌گذاری کند، زیرا از نظر اقتصادی به طور فزاینده‌ای عقلانی است. خانواده یک تلاش کم اولویت زمانی است که در جامعه با اولویت زمانی زیاد جایگاه کمی دارد. من می گویم که این برای همه بسیار مضر است، زیرا خانواده مرکز جامعه است.
تصادفی نیست که انحلال خانواده در نتیجه اجرای دستورات اقتصادی مردی است که هرگز در دراز مدت هیچ علاقه ای نداشته است.
2. به دلیل اولویت زمانی بالا، افراد به روابط محدود نمی شوند
یادم می آید زمانی که به دیدن پدربزرگم در حومه شهر می رفتم – صحبت های خوبی داشتیم و او به طور اتفاقی در مورد موقعیت هایی که او و مادربزرگم به عنوان یک زن و شوهر از آن رنج می بردند برایم تعریف می کرد.
او همیشه تاکید می کرد که چقدر او را دوست دارد و با وجود روزهای سخت هرگز او را با هیچ چیز عوض نمی کند.
این فکر در نوجوانی به من کمک کرد، زمانی که تازه قدم گذاشتن در مسیر زندگی و عشق را آغاز کرده بودم.
پدیده‌ای که در زوج‌های امروزی می‌بینم، سهولتی است که مردم ترجیح می‌دهند یک رابطه را به جای ماندن و اصلاح آن، پایان دهند.
در واقع یک برنامه MTV “بعدی” وجود دارد که به ذهن می رسد که اساساً یک فرد قرار ملاقات داشت و لحظه ای که آنها چیزی را در مورد آن شخص دوست نداشتند، می گفتند NEXT!
چه نمایش وحشیانه ای
درست همانطور که در روابط امروزی وجود دارد – به محض بروز مشکلات، تمایل زیادی وجود دارد که برای یافتن راه حلی تلاش نکنیم، بلکه برای پایان دادن به رابطه تلاش کنیم. این یک رفتار اولویت زمانی بالاست.
میزس ترجیحات زمانی را به وضوح در «کنش انسانی» تعریف می‌کند:
ارضای یک نیاز در آینده نزدیک – همه شرایط دیگر برابر هستند – بر آنچه در آینده دورتر می توان به دست آورد ترجیح داده می شود. کالاهای فعلی ارزش بیشتری نسبت به کالاهای آینده دارند.
کاهش اولویت زمانی به این معنی است که تخفیفی را که برای آینده می‌دهید کاهش می‌دهید. این اساس همه تفکرات بلندمدت و بنابراین رفتار است.
من معتقدم که این تمایلات با اولویت زمانی بالا اساساً توسط پول شکسته ایجاد می شود. این باعث می شود که ما برای هر چیز دیگری ارزش قائل شویم.
اگر مردم واقعاً از ارزش پول آگاه بودند، در مصرف خود بسیار گزینشگرتر بودند و بخش بیشتری از درآمد خود را برای آینده پس انداز می کردند.
«فرهنگ مصرف آشکار، بیرون رفتن برای خرید به عنوان درمان، نیاز به مبادله آشغال های پلاستیکی ارزان با موارد جدیدتر قابل توجه است…، این فرهنگ در جامعه ای با ارزی که ارزش آن در طول زمان افزایش می یابد، جایی نخواهد داشت. ” – سیفدیان آموس
به نظر من غیرطبیعی به نظر نمی رسد که در دنیایی که پول توسط دولت کنترل می شود، که حامیان رسمی «فرهنگ» هستند، به نظر می رسد که افراد درون آن فرهنگ نیز به طور فزاینده ای رفتارهای بی بند و باری داشته باشند.
سکس و پول بر جهان حکومت می کنند، اما مردم در مورد هر دو توهم زندگی می کنند. من معتقدم که این به طور مستقیم بر نحوه رفتار افراد در روابط صمیمی خود تأثیر می گذارد. شاید فرهنگ پیوند امروز چیزی است که تحت استاندارد فیات ظهور کرده است؟
از آنجایی که فیات بدترین نوع پولی است که ما در تاریخ داشته‌ایم، تعجب نمی‌کنم که در این حالت دروغ، افراد نیز به رفتارهای نادرست مانند روابط خارج از ازدواج و خیانت دست بزنند.
این یک اثر دومینو است. عدم صداقت با آنچه لمس می کنیم و با آن حرکت می کنیم شروع می شود. پول کثیف منجر به قضاوت های ارزشی کثیف می شود که منجر به رفتار اشتباه، بازیگران بد، افراد ناصادق و روابط جعلی می شود.
نتیجه کنار هم گذاشتن پول و دولت، یک نسل کامل از افراد غیر اصولی است که زندگی دوگانه ای دارند، زیرا ترجیح می دهند به اندازه کافی با خود و با شخصی که تصمیم دارند باقی عمر خود را با او سپری کنند صادق نباشند.
البته، بسیاری از عوامل دیگر وجود دارد، اما یک بار دیگر نمی توانم از خود بپرسم که آیا همه آنها به هم مرتبط هستند یا خیر.
امروزه ما از رابطه جنسی گاه به گاه – بدون بحث در مورد پیامدهای پرانرژی – به همان شیوه ای که ماتریالیسم را ترویج می کنیم، تجلیل می کنیم.
واضح است که چیزی اشتباه است، اما اکثر مردم برای این گفتگو آماده نیستند. برای ایجاد حالتی از خودآگاهی که به شما امکان می دهد این را درک و درک کنید، به کار درونی زیادی نیاز دارد.
اگر از دریچه ای پرانرژی به مسائل نگاه کنیم، نتیجه غیبت زنان در خانه، برآمدگی یک نسل کامل از مردان زنانه است که غرور و مردانگی خود را از دست داده اند.
آنها که زیر سایه زنان غالباً مستبد فمینیست بزرگ شده اند، ناخودآگاه چارچوب مردانه خود را رها می کنند و تمایلات زنانه در سایه ایجاد می کنند. به هر حال، این دلیل اصلی ازدواج های ناخوشایند و بدون جنسیت است که به طلاق ختم می شود.
از دیدگاه من، همه این‌ها را می‌توان به این ردیابی کرد که تورم چگونه زنان را مجبور به جایگزینی خانه با محل کار برای حمایت از خانواده خود کرده است.
در قرن های گذشته، قبل از ظهور استاندارد فیات، زنان برای مراقبت از فرزندان و پرورش خانواده در خانه می ماندند. چه هدیه باورنکردنی به دنیا مردان عزت و غرور خود را با بیرون رفتن برای ساختن، خلق کردن و فراهم کردن حفظ کردند. چه تیمی بودند!
“این جایی است که قطع ارتباط در جهان امروز نهفته است.
ما ایجاد واحدهای خانواده متاهل سالم را در اولویت قرار داده‌ایم، زیرا ما مردان و زنان را به‌عنوان موجودیت‌های رقابتی مجزا در یک سیستم ذاتاً سرکوبگر به‌جای اینکه دو نیروی با هم برای یک هدف مشترک – یعنی تربیت فرزندان کار کنند، می‌بینیم.» – جی.مالیک
من معتقدم که مجبور کردن زنان به ترک خانه و غیبت در تربیت روزمره کودکان، نسل‌هایی از مردان بدون قاب با شخصیت ضعیف را آزاد کرده است.
زن مدرن هر روز کمتر و کمتر به مادر شدن علاقه دارد – او بیشتر بر روی یک “زن حرفه ای” تمرکز می کند. ما مادر جوجه سوپر باس سوخته را به عنوان ایده آلی که زنان باید برای آن تلاش کنند برجسته می کنیم. فکر می کنم زنان خودشان را متقاعد کرده اند که این همه به اصطلاح «توانمندسازی زنانه» به نفع آنهاست، اما برعکس است.
در نادانی و نابینایی تاسف بار خود از مواهب واقعی خود بی خبرند. آنها محصول انگل ها و لمینگ ها (به قول الکس سوتسکی) شده اند که دولت را اداره می کنند. این افراد به زن و خانواده اهمیت نمی دهند.
زنان اگر نگران کسب درآمد برای حمایت از خانواده خود نباشند، وضعیت بهتری خواهند داشت. آنها زمان و مکان لازم برای شکوفایی را خواهند داشت. اگر من یک مرد بودم به زن ستیز بودن متهم می شدم، اما از آنجایی که من یک زن، روانشناس و درمانگر جنسی هستم، این نظر را بر اساس تجربه خودم می دانم.
من یک زن هستم و می دانم که اگر مجبور نباشم بخش قابل توجهی از آن را برای “رقابت” در بازار اختصاص دهم، زندگی ام کمتر پیچیده می شود. من ترجیح می‌دهم وقتم را صرف تشکیل خانواده و پرورش مرد، فرزندانم و اگر وقت داشته باشم، جامعه‌ام بگذرانم.
من مطمئن نیستم که هدف بزرگتری وجود داشته باشد، به عنوان یک زن روی این زمین.
ما در یک نهاد فمینیستی زندگی می‌کنیم، زیرا نسل‌هایی از مردان ضعیف از قدرت خود در روابط خود و فرزندان خود محروم شدند. ما در یک تشکیلات فمینیستی زندگی می کنیم زیرا زنان جمع گرا هستند و از طریق بلوک رای هماهنگ شده خود به قدرت می رسند. ما در یک نهاد فمینیستی زندگی می‌کنیم، زیرا پدران توسط دولت‌هایی که با اجازه دادن به زنان در کنترل روانی کامل بر تربیتشان، قدرت را بر فرزندانشان سلب کرده‌اند، سلب قدرت شده‌اند. ما در یک نهاد فمینیستی زندگی می کنیم، زیرا جوامع ما بی بند و بار شده اند که باعث ایجاد گروه بزرگی از مجردان و مجردان ابدی شده است که تأثیر مثبت کمی بر زنان جامعه خود دارند. – جر rreJ
اگر دولت به شما یا حفظ خانواده اهمیت می داد، پس انداز ما را بی ارزش نمی کردند یا زندگی را با چاپ پول و بازی با فرهنگ ها و شیوه های زندگی ما غیرممکن می کردند.
در آستانه نزدیک شدن
من رویای جامعه ای را می بینم که در آن بتوانیم به ماهیت منحصر به فرد و فردی خود نزدیک تر شویم. امید من این است که بیت کوین این فرصت را ایجاد کند.
Svetski بیت کوین را “تکنولوژی افزایش مسئولیت” نامیده است زیرا اساساً نوعی پول است که مسئولیت آن باید بر عهده کاربر باشد. نه کلیدهای شما، نه سکه های شما. این نه تنها در سطح افراد وجود دارد، بلکه از طریق سازمان‌های بزرگتر (بدون کمک مالی) نیز وجود دارد.
من فکر می‌کنم با ارتقاء به پول مسئولانه و سالم، رفتار افراد را تغییر می‌دهیم تا بار دیگر با ماهیت اصلی خود مطابقت داشته باشند.
مردان با قاب مردانه ممکن است بار دیگر رهبری کنند، و زنان در زنانگی خود رنگ و زندگی را در جهان پرورش داده و به ارمغان خواهند آورد.
این یک پست مهمان توسط Paloma De la Hoz است. نظرات بیان شده کاملاً متعلق به خود آنها است و لزوماً نظرات BTC Inc. یا مجله Bitcoin را منعکس نمی کند.